Dit voorstel van Stadler komt voor uit de observatie dat technologische en politieke veranderingen ervoor hebben gezorgd dat gangbare opvattingen over het interieur achterhaald zijn. Stadler: 'Wat misleidend is aan het digitale interactieve scherm, is dat het niet echt een raam is. Het is een camera die op ons is gericht. Wij wilden ramen, maar in plaats daarvan hebben wij ons leven gevuld met camera's, met bewaking. [...] Wij kijken in de camera's en denken dat wij van ons af kijken. Maar dat is niet zo. Wij worden bekeken.'

Stadler heeft vijf romans gepubliceerd, waaronder Allan Stein, Landscape: Memory en het recent verschenen Deventer (NAi010 publishers), dat gaat over de wisselwerking tussen macht en hoop in het ontwerpproces. Zijn werk bevat droomachtige interieurs en levendig beschreven stadslandschappen, die zowel imaginair zijn als gebaseerd zijn op historische feiten. 

Volgens de Amerikaanse schrijfster Lydia Davis is zijn proza 'doordrongen van een Nabokoviaanse gratie en intelligentie.' Criticus Guy Davenport noemde hem 'een van de meest getalenteerde, krachtige en originele romanschrijvers van onze tijd.' Als literair redacteur van het tijdschrift Nest: A Quarterly of Interiors was Stadler een welkome stem in architectuur en design.