Het Nieuwe Instituut in 2020
Precies een jaar geleden klonk het allemaal zo vanzelfsprekend. In een terugblik op het voorbije jaar die op 31 december 2019 op de site van Het Net Nieuwe Instituut verscheen, kwam de opening ter sprake van I See That I See What You Don’t See. Nadat dit project eerder was getoond als onderdeel van de Triënnale van Milaan, kwam het nu thuis in Rotterdam. De Triënnale onderzocht de ontregelende en soms funeste invloed van de mens op de planeet, mede als gevolg van zijn ontwerpende activiteiten. Misschien, zo veronderstelden de samenstellers, zou onze ontwerpkracht ook in te zetten zijn bij het herstel. I See That I See What You Don’t See concentreerde zich op een wereld waarin geen plaats meer lijkt te zijn voor de nacht, met alle desastreuze gevolgen van dien.
Het Nieuwe Instituut verwelkomde bij de opening meer dan duizend mensen, zo schreef de terugblik. En dan was er nog het symposium. Het stond er alsof het de gewoonste zaak van de wereld was: “In een bomvolle aula luisterden de bezoekers naar presentaties waarin de duisternis het voornaamste thema was.” Meer dan duizend bezoekers op een zaterdag in september, met een bomvol auditorium als toegift. In de werkelijkheid van de anderhalvemetersamenleving – de woorden worden blijkbaar langer naarmate de fysieke afstand tussen mensen toeneemt – klinkt het nu, 365 dagen later, als een surreële droom.
Lees de rest van het jaaroverzicht van 2020. Eerdere jaaroverzichten vindt u hieronder.
Jaaroverzichten
Download jaarverslagen
